inonmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-non-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
INON- ’ishon-’ (oz ishlatiladi). Gaplaringga i n o n d i m. Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi ’ishon-tir-’ maʼnosini anglatgan ïna- feʼlining ’oʻzlik’ maʼ-nosini ifodalovchi -n qoʻshimchasi bilan hosil qilingan shakli boʻlib (ПДП, 443,; Devon, I, 213; DS, 218), oʻzbek tilida a unlisi â unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: ïna- + n = ïnan- > inân-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ishonch hosil etmoq, ishonmoq. ◆ Birinchi qarashdayoq kutgan ish-ning toʻgʻriligiga inondi. A. Qodiriy, «Oʻtgan kunlar» .
2 Ishonch bilan qaramoq, ishonchli mu-nosabatda boʻlmoq. ◆ Nima, sen shu ulugʻ zot-larga inonmaysanmi? M. Osim, «Karvon yoʻlarida» . ◆ Jamila, qoʻy.. yigʻlama, xato qil-dim, yupatish oʻrniga senixafa qildim. Senga inonaman. Hamza, «Boy ila xizmatchi» . ◆ Oʻrtahollarga inongan odam pand yeydi. H. Gʻulom, «Mashʼal» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИНОНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.