irin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-rin

Etimologiyasi

IRIN ’lab’ (eskirgan). ◆ Yarim ochiq irinlari ichidagi oq tishlari.. Abdulla Qodiriy Bu ot qadimgi turkiy tilda yerin tarzida talaffuz qilingan boʻlib (Devon, I, 106, DS, 178, КРС, 961), oʻzbek tilida ye unlisi i unlisiga almashgan: yerin > irin. Bu ot qadimgi turkiy tildagi ’tesh-’ maʼnosini anglatgan yer-feʼlidan (Devon, I, 183) -(i)n qoʻshimchasi bilan yasalgan deb taxmin qilinadi (ЭСТЯ, I, 293).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. Lab, dudoq. ◆ Yarim ochiq irinlari ichidagi oq tishlari bilan tilini gʻarchcha tishlaganda, goʻyo shu turmushda, shu zamonda tugʻilgani uchun "attang" oʻqiydir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ ◆ Muborak erinlari ham tosh zarbidan anchagina yaralandi. Alixontoʻra Sogʻuniy, „Tarix-i Muhammadiy“

Antonimlari

ИРИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

irin
уст. губы.