irkilmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ir-kil-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Seskanish, choʻchish, hazar qilish bilan oʻzini tortmoq, tortin-moq. ◆ Chol chorvoqqa kelib yuradigan yoʻlga bu-rildi. Shunda Yodgor irkilib, otining ji-lovini tortib, bovaga qarab, bir-ikki ogʻiz soʻz aytib turibdi. "Yodgor" . ◆ Men koʻrib, ses-kanib, irkilib qoldim. "Bahrom va Gulan-dom" . ◆ Dim irkilmay oʻqqa tutdi bularni. Fozil Yoʻldosh oʻgʻli .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИРКИЛМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.