iroq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-roq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
IROQ q. yiroq
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I Uzoq, olis. ◆ Shahar bizga ancha iroq. Osmon iroq — yer qattiq. Maqol . ◆ yaya Iigʻi keldi qulogʻiga iroqlardan paydar-pay.. T. Toʻla .
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-roq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II \a. — Iroq mamlakati no-
midan] (I — katta) Shashmaqom tizimi-dagi oltinchi maqom nomi (q. shashmaqom). ◆ "Iroq"ni iroqdagi yoriga eshitilsin, deb kuylaredi. M. Ismoiliy, „Fargonat“ . o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИРОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.