ishtaha

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ish-ta-ha

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

\a. sSdd.1 — istak, xohish; ov-qatga boʻlgan mayl] 1 Ovqatlanishga uygʻon-gan yoqimli ishtiyoq (soʻlak va meʼda shira-si ajralishi bilan yuzaga keladi). ◆ Yodgor sogʻayib, ishtahasi oxirgi dahadan turgan pilla qurtinikiday boʻlgan edi. S. Ayniy, „Doxunda“ . ◆ [Salimboyvachcha] Ezilib pishgan yogʻli goʻshtni ishtaha bilan yeb, shishani yarimlat-di. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 koʻchma Ishtiyoq, mayl, hafsala. ◆ Oʻh-hoʻ, balli ishtahangga, shoshma, bu ham boʻlur tez. Oyga borib, oʻzing oyni ola qolgin, yaxshi qiz. M. Shayxzoda . ◆ Lochinboyev yigit orqasidan jamoa raisi.. kirib kelishini zoʻr ishtaha bshshn kut-gan edi. H. Shame, „Xarakteristika“ .

Ishtahaga kirmoq Ovqatlanishga xohish, ishtaha paydo boʻlmoq. ◆ Ishtahaga kirdi-yu, kulcha yuziga rang yugurdi.. K. Yashin, „Hamza“ . Ishtahani boʻgʻmoq (yoki oʻldirmoq, kesmoq) 1) ishtahani yoʻq qilmoq, qaytarmoq. ◆ Hayot esa boyagiday qiltomoq boʻlib oʻtiraverdi, toʻgʻrisi, bu noyob baxt uning ishtahasini boʻgʻib qoʻygan edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Gulnorning ham ishtahasi Kecwidu, ikki-uch qoshiq shoʻrva halqumidan bazoʻr oʻtdi. Oybek, „Tanlangan asarlar; 2) hafsalani oʻldirmoq (qaytarmoq)“ . Ishtaha(ni) ochmoq Ishtaha paydo qilmoq. ◆ Xash tabobatida karam bargi ishtaha ochuvchi omil sifatida foydalanilgan. Gazetadan . Ishtahasi kar-nay 1) ishtahasi juda yaxshi. ◆ -Ishtaha kar-nayga oʻxshaydi, — dedi kulib Gʻozi, keyin ikki barmogʻi bilan tomogʻini siladi. I. Raxim, „Ixlos; 2) xohishi zoʻr“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ИШТАҲА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

ishtaha
1 аппетит; ◆ ~ni ochmoq возбуждать аппетит; ◆ ~ga kirmoq входить во вкус;
2 увлечение, стремление; ◆ ~si boʻgʻildi 1) он потерял аппетит; 2) он потерял желание (к чему-л.); у него пропала охота (к чему-л.); ◆ oʻqishga ~si zoʻr у него большое стремление к учёбе; ◆ kino koʻrishga ~si yoʻq у него нет желания смотреть кино; ◆ 

  • ~si karnay (букв. его аппетит - труба) у него волчий аппетит.