isiriqchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-si-riq-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kishilarga isiriqsolib, shundan tushgan sadaqa bilan kun koʻruvchi shaxs. ◆ Yoʻlchi qarab, kinoya bilan qoshlarini chimirdi: -Men xoʻjayinlarning boʻyinturu-gʻiga kallamni tiqay, ishlay, ular obdan moyimni shilsin, keyin meni "husht!" deb haydasin, men gadoy boʻlay, isiriqchi boʻlay. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ИСИРИҚЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

isiriqchi
1 человек, который выпрашивал подаяние, окуривая прохожих гармалой (см. isiriq);
2 торговец гармалой;
3 беднейший человек.