isitmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-sit-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻz tapti, harorati bilan boshqa narsaning, kimsaning issiq-ligini oshirmoq, koʻtarmoq, issiq qilmoq; harorat bermoq. ◆ Bektemir uning sovuq qot-gan jajji qoʻllarini puflab-puflab isit-di. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .

2 Olovga qoʻyib, toblab yoki boshqa biror yoʻl bilan issiq qilmoq. ◆ Oshni isit-moq. Suv isitmoq.

3 Isimoq 2 fl. ort. n. -Men qoʻrqamanki, — ◆ dedi u [Hamdamforma], — Buxoroning asl shoyisidan tikilgan hilpillama koʻylaklar.. amirkoni botinkalar sening koʻnglingni unga isitgan boʻlmasin. S. Ayniy, „Qullar“ . ◆ Mana man asl duoxon.. Isitib, sovitib qoʻyaman. Hamza, „Quzgʻunlar“ .

Antonimlari

ИСИТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

isitmoq
1 понуд. от isimoq нагревать, согревать, подогревать, разогревать, греть; ◆ suv ~ нагревать воду;
2 этн. привораживать.