istiqomat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
is-ti-qo-mat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – toʻgʻrilik, halollik; toʻgʻrilanish;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Biror joyda boʻlish; Yashash; Maʼlum bir manzilda doimiy ravishda yashab kelgan kishiga nisbatan.
Istiqomat qilmoq (yoki etmoq) Biror joyda hayot kechirmoq; yashamoq, turmoq. ◆ Bundan bir necha yil burun ayollar, goʻdaklar istiqomat qilgan yertoʻla. N. Safarov, „Olovli izlar.“ ◆ Koʻchat oʻtqazishni. oʻzimiz istiqomat qilayotgan hovlidan boshlaylik. Guliston. ◆ Bizdagi maʼlumotlarga qaraganda, noqonuniy savdo bilan shugʻullanuvchi shaxslarning aksariyati shu tuman hududida istiqomat qiladi. Guliston.
2. din. koʻchma Ortga qaytmaslik; Iymon keltirgandan soʻng ortga qaytmasdan shu hidoyat yoʻlida bardam boʻlish, mahkam turish maʼnosida; (qayta but va sanamlarga ibodat qilib, shirkka qaytmaslikni ham tushiniladi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИСТИҚОМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
◆ istiqomat:
~ qilmoq жить, проживать, жительствовать; обитать; ◆ ~ qilish uchun ruxsat olmoq получить разрешение на проживание; ◆ rayonda ~ qiluvchi проживающий в районе.