isyonkor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

is-yon-kor

Etimologiyasi

[a.+ f. — boʻyintovlovchi; isyon qiluvchi, qoʻzgʻaluvchi]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Isyon koʻtaruvchi yoki isyon koʻtargan; isyonchi, qoʻzgʻolonchi. ◆ Davlatning yaxlitligini saqlab qolmoq uchun isyonkor va makkor oʻgʻliga qarshi yurish qilishdan boshqa iloji qolmadi Ulugʻbekning. w:Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Chorhokimiyati.. isyonkor fuqarodan shafqatsiz ommaviy qasos oldi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

2 Isyonga chorlovchi, isyonga daʼvat etuvchi. ◆ Isyonkor shoir. n ◆ Olovday qizib turgan miyasida isyonkor fikrlar tugʻyon qilardi. O. Yoqubov, „Qanot juft boʻladi“ . ◆ Lekin shoir-ning isyonkor ovozini tindira olmadi. Gazetadan .

Antonimlari

ИСЁНКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

isyonkor
поэт. = isyonchi.