isyonchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

is-yon-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. isyonkor 1. ◆ Toshkandning Qoʻqonga qarshi isyon qilgan zamonida, isyonchilardan biri.. Yusuf hojidek bir kimsaning oʻz oʻgʻlini Margʻilonga yuborib, bunda ham isyon chiqarish qasdida boʻlmogʻi, uningcha [qush-begicha] haqiqatga juda yaqin va shubhasiz edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

ИСЁНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

isyonchi
мятежник, бунтовщик.