isyonchi
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
is-yon-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. isyonkor 1. ◆ Toshkandning Qoʻqonga qarshi isyon qilgan zamonida, isyonchilardan biri.. Yusuf hojidek bir kimsaning oʻz oʻgʻlini Margʻilonga yuborib, bunda ham isyon chiqarish qasdida boʻlmogʻi, uningcha [qush-begicha] haqiqatga juda yaqin va shubhasiz edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИСЁНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.