ityaloq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

it-ya-loq

Etimologiyasi

ITYALOQ q. yaloq
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. 1 Itga ovqat beriladigan idish, itning tuvagi. ◆ Tashqaridan ityaloqqa oʻxshash kir qozoncha olib kirib, yogʻ chuchita boshladi. X. Toʻxtaboyev, „Besh bolali yigitcha“ .

2 soʻk. Shu idishga nisbatli haqoratni bildiradi. ◆ Kampir uyda javrar, qizini qar-gʻar edi: -E, oʻl, ityaloq! Daydi itning tum-shugʻini yogʻ qilmay oʻl! A. K, „a\hor, Qoʻshchinor chiroqlari“ .

itqitmoq shv. Irgʻitmoq, irgʻitib tashlamoq. [ Buxgalter] Yelkasidagi ogʻir yukni itqitgan odamdek, atrofga yengil nazar tashladi. Sh. Gʻulomov, Tashabbus.

Antonimlari

ИТЯЛОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.