ivir-shivir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-vir--shi-vir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taql. s. Shivirlashuv-chilarning oʻzgalarga aniq eshitilmaydigan (odatda, sirli) suhbati va shu suhbat tovu-shi; shivir-shivir. Ivir-shivir gaplar. m ◆ Toʻxtasin oʻrtoqlarini yigʻdi, ularga ivir-shivir bilan bir nimani tushuntirdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Koʻp vaqtgacha Oftob oy-imning ivir-shiviri nabira toʻgʻrisida boʻlib qoldi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИВИР-ШИВИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
ivir-shivir
шёпот, перешёптывание, невнятный говор, лепет; ◆ ~ gaplar толки, пересуды; ◆ Toʻxtasin oʻrtoqlarini yigʻdi, ularga ~ bilan bir nimani tushuntirdi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Тохтасын собрал товарищей и что-то растолковывал им шёпотом.