Kontent qismiga oʻtish

jafokash

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

ja-fo-kash

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

JAFOKASH Bu sifat 'azob-uqubat, ezilish' maʼnosini anglatadigan arabcha jafo otiga (ARS, 132) 'tort-' maʼnosini anglatadigan tojikcha kashidan feʼlining kash hozirgi zamon asosini (ТжРС, 184) qoʻshib hosil qilingan boʻlib (ТжРС, 514), 'jafo chekkan, ezilgan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 275).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

[ arab. fors. – jafo tortuvchi ]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1 Azob-uqubatlar tortgan, boshidan kulfatlar, ogʻirchiliklar kechirgan, ezilgan. ◆ Istar edi jafokash inson: Bahor kabi gullasa olam, Bahor kabi kulsa ozodlik, Barkam topsa qullik, kishan, gʻam. Uygʻun.

2 koʻchma Mehnatkash, mehnatsevar. ◆ Oʻlma, ey qoʻli qand, jafokash bogʻbon, Yashay ber, bogʻlarga chulgʻangan Vatan. Gʻ. Gʻulom . ◆ Oramizda shunday beminnat, jafokash kishilar borki, ular katta-katta yumushlarni bajarib qoʻyishadiyu, bu haqda maqtanishni yomon koʻrishadi. Gazetadan.

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ЖАФОКАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]