jahongashta

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ja-hon-gash-ta

Etimologiyasi

JAHONGASHTA Bu sifat 'dunyo', 'er yuzi' maʼnosini anglatadigan tojikcha jaqon oti bilan (ТжРС, 514) 'kez-', 'aylan-' maʼnosini anglatadigan tojikcha gashtan feʼlining gasht oʻtgan zamon asosiga (ТжРС, 100) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 560) qoʻshib hosil qilingan gashta ravishdosh shaklidan tarkib topgan boʻlib, 'koʻp yerlarga sayohat qilgan', 'koʻp yerlarga borgan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1,270).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

[ fors. – koʻp sayohat qilgan, jahon koʻrgan ]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Dunyoni kezgan, koʻp yerlarni koʻrgan, koʻp sayohat qilgan. ◆ Jahongashta sayyoh. ◆ Avazboy jahongashta odam boʻlib, Rossiyada boʻlib turadigan yarmarkalarga ham qatnashib turar ekan. N. Safarov, „Olovli izlar.“ ◆ Uzoq oʻlkalarda jahongashta boʻlib, ona diydoriga mushtoq boʻlib yurgan farzand uchun onaning salomatligidan aʼloroq narsa bormi dunyoda. T. Rustamov, „Mantu jasorat.“

Antonimlari

ЖАҲОНГАШТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jahongashta
1 объехавший мир, видавший свет;
2 перен. бывалый, видавший виды.