jigʻibiyron
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ji-gʻi-biy-ron
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Jigʻibiyron boʻlmoq Kuyib-pishmoq, oʻrtanmoq; tutaqib ketmoq. ◆ Xudo koʻrsatmasin, qamab qoʻysalar yaxshimi? — jigʻibiyron boʻlib dedi ona. Oybek, „Nur qidirib.“ ◆ Fotima opa eri bergan pulning choʻgʻini koʻrib, jigʻibiyron boʻldi. R. Fayziy, „Sen yetim emassan.“
- Jigʻibiyroni chiqmoq ayn. jigibiyron boʻlmoq. ◆ Jigʻibiyroni chiqib ketgan Ahmad noqulay ahvolga tushib qoldi. F. Musajonov, „Himmat.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖИҒИБИЙРОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
jigʻibiyron
усердный; беспокойный, хлопотливый;◆ ~ boʻlmoq не находить себе места от волнения, сильно нервничать; ◆ buni eshitib u rosa ~ boʻldi услышав об этом, он ужасно разнервничался.