jinoyatkor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ji-no-yat-kor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a.+ f. - ji

noyat qiluvchi, qilgan] Ayb, gunoh qilgan kishi. ◆ [Maysara:] Boʻldi oʻyin xam. Vaqt ketdi, qani obchiqing bu jinoyatkorlarni! Hor-diq chiqsin. Hamza, „Maysaraning ishi“ . ◆ -Agar Hasan jinoyatkor boʻlsa, men jinoyatkor boʻla Kolay, sizlar kolxozni istaganlaringcha bu-zinglar, — dedi Fotima. S. Ayniy, „Qullar“ .

Antonimlari

ЖИНОЯТКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jinoyatkor
= jinoyatchi.