jirkanch
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
jir-kanch
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Odam hazar qiladigan, jirkanadigan; kishini jirkantiradigan; iflos. ◆ Jirkanch manzara. m Yoqimsiz, jir-kanch kulgi Ahmadning xamini boʻldi. F. Musa-jonov, Himmat.
2 koʻchma Razil, qabih. ◆ Sof narsaga qoʻl berish uchun jirkanch narsaga ham qoʻl urishga toʻgʻri kelar ekan. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖИРКАНЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
jirkanch
гадкий, мерзкий, гнусный, омерзительный, отвратительный; пошлый; ◆ ~ manzara отвратительное зрелище; ◆ ~ harakat мерзкий поступок; ◆ ~ muhit пошлая среда.