jiyda

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jiy-da

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Bargi uzunchoq, guli xushboʻy mevali daraxt va uning mevasi. Yoʻlchi jiy-daning ostiga pichanni qalinroq yoyib, usti-ga choponini qiya tashlab yotdi. Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ Bogʻlarga kirsangiz, gʻuj-gʻuj oʻrik, shaftoli, jiyda, doʻlana, togʻolcha. Hatto olmurtgacha bor. S. Siyoyev, „Saratonda qor yogʻdi“ . ◆ Ogʻzilariga bittadan qandak jiyda solgach, suhbat yana qizib ketdi. H. Shams, „Dushman“ .

Jiyda qoqmoq 1) jiydani kaltak bilan urib tushirmoq; 2) koʻchma obdan sovqot-moq, sovukdan dagʻ-dagʻ titramoq. ◆ Kechasi bilan jiyda qoqib chiqdim.

Antonimlari

ЖИЙДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jiyda
1 джида, лох восточный, узколистный;
2 плоды джиды; ◆ non ~ сорт крупной джиды; ◆ jilon ~ unabi (сорт джиды; применяется в народной медицине как лечебное средство); ◆ ~ qoqmoq 1) сбивать джиду с дерева; 2) перен. сильно дрожать, трястись от холода; ◆ kechasi bilan ~ qoqib chiqdim я всю ночь дрожал (от холода); ночью я сильно озяб.