jodugar

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jo-du-gar

Etimologiyasi

JODUGAR Bu ot tojik tilida 'sehr' maʼnosini anglatadigan ҫodu otiga (ТжРС, 517) -gar qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan; 'sehrlash kobiliyatiga ega kishi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1,284).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. jjL?. — sehrgar, afsungar

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I Sehr qiluvchi; sehrgar, afsungar. ◆ Nima balo, jodugarmisiz, ota? Biz-ning ichimizdagi gaplarni qayoqdan bilasiz-a?\dedi Musa] P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Zoti oliyni ul buxorolik jodugarning fusun-laridan qutqarib olmoq kerak. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .

2 koʻchma Oʻtaketgan ayyor, makkor, hiy-lagar. ◆ Matqovul jodugar turmushga tashla-gan birinchi qadamidayoq qulogʻidan qarzga bot-di-yu, shu-shu oʻnglanolmadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Bir hovuch pul uchun aqldan ozib, Butun dunyoni ham yoqishga tayyor. Bu, oʻsha, abjagʻi chiqqan jahongir, Bu, oʻsha, oʻlimtik, jodugar, ayyor. Uygʻun, „Hayot chaqiradi“ .

Antonimlari

ЖОДУГАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jodugar
колдун, волшебник, чародей; ◆ ~ kampir колдунья.