jonliq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jon-liq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. Xudo yoʻliga, aziz-avliyo-larga qurbonlik uchun atalgan uy hayvoni yoki tovuq, xoʻroz. ◆ Jonliqlarning kalla-po-chalari har doim shu yerda koʻzlarini loʻq qilib poylab yotuvchi mozor shayxlariga ulashilardi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ . ◆ Hotam: -Sizlar tunda kelgan vaqtlaringiz-da oyoqlaringizga jonliq soʻyay desam, yilqi-lar hammasi yaylovda edi, — degan ekan. Shuk-rullo, „Javohirlar sandigʻi“ .

Antonimlari

ЖОНЛИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jonliq
этн. домашнее животное или птица, предназначенные в жертву духам.