joyli
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)joyli I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
joy-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Joyi, yeri boʻlgan; oilali. ◆ Jon qizim! Senga nima boʻldi, sendan yosh, yosh-gina qizlar uyli, joyli boʻlishib ketdi. Xamza, „Paranji sirlari“ .
- Tub joyli Shu joyda tugʻilib oʻsgan, asli shu yerli.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
joyli II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
joy-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Xalqona-xurofiy eʼtiqod-ga koʻra: muqaddas yoki pastqam, ovloq joy-larda nojoʻya, nojoiz ish qilganligi sabab-li kelib chiqqan, vujudga kelgan (kasallik, betoblik haqida). ◆ -Kasalingiz joyli ekan, — dedi folbin.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖОЙЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
joyli I
имеющий дом, жильё, пристроенный, определившийся, семейный; ◆ ...Sendan yosh, yoshgina qizlar uydi, ~ boʻlishib ketdi (Ћамза, «Холисхон»), Девушки моложе тебя, совсем молоденькие, уже пристроены, стали семейными.
joyli II
этн. по поверьям, возникший как наказание за неуважение к «святым» местам; ◆ Kasalingiz ~ ekan, - debdi folbin ваша болезнь от святых мест, - сказал гадальщик.