kaʼba
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]kaʼ-ba
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash][ arab. – kub; kub shaklidagi inshoot (K - katta) ]
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 din. Musulmorlarning Makkadagi ziyorat qiladigan, ibodat qiladigan muqaddas joyi. ◆ Yetti marta Kaʼba bordim, Yoʻllarida jafo koʻrdim, Makka, Madinadan keldim, Uchradim shu zamon senga. "Bahrom va Gulandom".
2 Shaxs yoki joyni Kaʼbaga nisbatlaydi; eng muqaddas, aziz narsaga nisbatan qoʻllanadi. ◆ Duogoʻyim, Kaʼbam — onam omonmi? "Gulixiromon". ◆ To koʻrguncha Kaʼbam — otam, xayr endi. "Malikai ayyor". ◆ Koʻktoshga borish kerak. Boshqa yoʻl yoʻq. Koʻktosh — biz uchun Kaʼba! Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik.“ ◆ Netay, Kaʼbam, mozorim boʻlsa yurtim, Unga men boru yoʻgʻimni buyurdim. T. Toʻla.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КАЪБА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.