kalaka
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ka-la-ka
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]KALAKA: kalaka qil-, kalaka boʻl- feʼllari tarkibida qatnashadigan u ot jigʻiga tegish', 'mayda-chuyda' maʼnolarini anglatadigan [käläk] otiga (ПРС, 404) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan
'kimningdir ustidan kul-', 'mazax qil-' maʼnosini anglatadi (U1IL, I, 360)./)
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
f. LK - aldamchilik; qaltis hazil; hiyla-nayrang
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Masxara-mazax, us-tidan kulishga qaratilgan gap-soʻz, xatti-harakat va sh. k. ◆ -Shundoqmi? — dedi Sattor-qul kalaka ohangida, lekin Xadicha xolaning "bas, qiynama" degan mazmunda koʻz qisishi-ni koʻrib, boshqa gapga koʻchdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
- Kalaka boʻlmoq Masxara, mazax boʻlmoq, mayna boʻlmoq. ◆ Barotning kalaka boʻlishi, burdsizlanishi uchun Yoqubjonning.. gaplari-dan bir jufti kifoya edi. A. Qahhor, „Sa-rob“ . Kalaka qilmoq Birovni masxara, mazax qilmoq, mayna qilmoq. ◆ Musa koʻp vaqt uning [Ramazon qorining] "a, labbay!" degan gapni koʻp takrorlab, boʻynini burib turi-shini va baʼzi birovlarga doʻq urishini kalaka qilib, bolalarni kuldirar edi. P. Tur-sun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КАЛАКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
◆ kalaka:
~ boʻlmoq попасть в смешное положение, быть посмешищем; ◆ birovni ~ qilmoq сыграть шутку с кем-либо, разыгрывать кого-либо; осмеивать кого-либо, смеяться над кем-либо.