masxara

Oʻzbekcha (uz)

masxara I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mas-xa-ra

Etimologiyasi

a. *.... — ermaklash, mazax, hazil obʼyekti; niqob

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kamsituvchi, kulgi qiluvchi gap-soʻz, xatti-harakat; mazax, ermak, kulgi. Bu soʻzlar qoʻrboshiga mas-xara boʻlib tuyuldi. U ogʻeidan koʻpiklar sochdi. A. Qahhor, Koʻr koʻzning ochilishi. ◆ Fotima masxara va mazaxlarga chiday olmadi, tit-rab ketdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Masxara qilmoq Kamsituvchi, ermak qiluvchi, mazaxlovchi gap-soʻz, xatti-harakat qilmoq; masxaralamoq. ◆ Ashur meni masxara qilayotganini sezib, oyoq-qoʻlim boʻshashib ketdi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

masxara II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mas-xa-ra

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

s. t. Qiziq gap-soʻz va hara-katlar bilan odamlarni kuldiruvchi; qiziq-chi, masxaraboz. ◆ Toʻla masxara anʼanalarini oʻgʻli Mulla gadoy, shogirdi Safar masxara Abdu.mayev davom ettirdi. "OʻzME" . ◆ Buxoro anʼanaviy teatrida Zarif, Toʻla, Mizrob, Ergash ismli masxaralar shuhrat qozongan. "OʻzME" .

Antonimlari

МАСХАРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

masxara

Ruscha _ru

masxara
1 насмешка; надёвка; // насмешливый; ◆ ~ qilmoq насмехаться; издеваться; ◆ ~ qilib aytmoq сказать (что-л.) в насмешку; ◆ ~ qilib kulish насмешливая улыбка; ◆ ~ qilib qarash насмешливый взгляд;
2 предмет насмешек; осмеянный; опозоренный; ◆ ~ boʻlmoq подвергаться насмешкам, служить посмешищем; опозориться; ◆ 

• ~sini chiqarmoq сделать посмешищем, опозорить (перед кем-л.).