kalomullo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ka-lo-mul-lo

Etimologiyasi

arab. – Ollohning soʻzi, Qurʼon;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. qurʼon. ◆ Mansabdor kimsa, bu soʻzlarni qogʻozga yozib, hech qachon tonmasligi uchun kalomulloni oʻrtaga qoʻyib, qasam ichirdi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“

Kalomullo ursin Qurʼonni oʻrtaga qoʻyib qasam ichishni bildiradi. ◆ "Goʻrimda tippa-tik turaman" deya, "Kalomullo ursin", deb qasam ichdilar. S. Karomatov, „Oltin qum.“

Antonimlari

КАЛОМУЛЛО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kalomullo
рел. священное писание, коран.