karomatli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ka-ro-mat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
din. Gʻoyibdan xabar beruvchi, oldindan aytuvchi, karomat qiluvchi. ◆ Maxsum asl eshonzodalardanku, kimsan karomatli Eshonboboning farzandi! Til tegizib boʻlar ekanmi unga! S. Anorboyev, „Oqsoy.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КАРОМАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
karomatli
чудотворный; пророческий; ◆ uning ~ soʻzlari toʻgʻri keldi его пророческие слова сбылись.