kashkul
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kash-kul
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
fors. – darveshlar sadaqa yigʻish uchun boʻyinlariga ilib yoki qoʻlda olib yuradigan qayiqsimon qovoq (yogʻoch) idish;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar. Qalandarlarning xayrsadaqa yigʻadigan maxsus idishi. ◆ Abduvahob gʻazalga quloq solib oʻtirmadi, qoʻlidagi tangani qalandarning belida osigʻliq qora kashkulga tashladi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КАШКУЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.