kayvoni

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

kay-vo-ni

Etimologiyasi

f. ^I— Kayvonga oid; qoracha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yoshi ulugʻ, koʻpni koʻrgan, koʻp nar-sani biladigan. ◆ Ertasi kun peshinda Sanam xolani, kayvonilar qatori, boʻlajak bir toʻyning maslahatiga chaqirishgan edi. P. Qodirov, „Qora koʻzlar“ . ◆ Kayvoni momo kelin-ni toʻylovchilarga salom berdira berdi. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .

2 Umuman, koʻp narsa biladigan, udda-buron. ◆ Un bir arava toʻn ortti.. sop qizlar-dan oʻn bitta kayvoni qiz qoʻshib.. aravaga mindirdi. "Oysuluv" .

3 shv. Dasturxonchi. ◆ Ayollar sizni kayvoni boʻlsin deyapti. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .

Antonimlari

КАЙВОНИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kayvoni
обл.
1 = dasturxonchi;
2 домохозяйка;
3 умный; // умница; ◆ ~ bola умный ребёнок.