kelgusi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]kel-gu-si
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 ayn. kelasi. ◆ Kelgusi yil. Kelgusi hafta. n ◆ Robiya xola kelgusi dam olish kuni ularni oʻz bogʻiga taklif qildi. N. Safarov, „Tanlangan asarlar“ .
2 ayn. kelajak. ◆ Sizlar kelgusida mada-niyatli, bilimdon kishilar boʻlasiz. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Choʻlni hozirgi holga keltir-guncha biz chekkan mashaqqatlarni kelgusi avlodimiz tasavvur ham qilolmaydi. Sh. Rashidov, „Yangi yer haqida soʻz“ .
3 kam qoʻll. Keyingi, navbatdagi. ◆ Ular.. uch-toʻrt qadam yuriillari bilan, soya yana ol-dinga oʻtib ketar, kelgusi simyogʻochgacha yaqin-lashgan sayin orqaga chekinar edi. Oʻ. Hoshimov, „Kdlbingga quloq sol“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КЕЛГУСИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.