kerilmachoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ke-ril-ma-choq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. Doim kerilib maq-tanadigan, oʻziga bino qoʻygan. ◆ Kerilmachoq odam, yat Rohila.. kershshachoq yigit bilan ot chopishib koʻrishga ruxsat soʻragan edi, kapitanning baroq qoshlari chimirildi. A. Muhitdin, „H“ . Tojiboyev, Otash qalbli qiz.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЕРИЛМАЧОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
kerilmachoq
чванный, кичливый; // гордец, задирающий нос человек.