kibrli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kibr-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Oʻzini hammadan yuqori his etadigan; kekkaygan. ◆ \Qizlar\ Qutbiyani "kibrli, magʻrur va ota-onasiga kattalik qiladi", deb ayblardilar. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ ..ellikboshi birdan gʻolib, kibrli vaziyat oldi va Parpixoʻja yogʻchiga soʻzladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КИБРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
kibrli
высокомерный, надменный, гордый, горделивый, кичливый, спесивый; // надменно; горделиво; ◆ ~ odam гордец, гордый человек; ◆ ~ yurish горделивая походка.