kifoya

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ki-fo-ya

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

[a. — yetarlilik; zarur

mikdorning borligi] rvsh. Qanoatlansa boʻladigan darajada, qanoatlanarli; yetar-li. ◆ Xukizga — turtki, donoga ishora kifoya. Maqol . ■■ ◆ Biz sizlarning oʻqib yurganingizni koʻrib, xursand boʻlib yursak ham kifoya [dedi Gʻani aka]. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Meʼmorchi-likda faqat zehnu iqtidorning oʻzi kifoya emas, uning dadil va ogʻishmay ish koʻrishi ham gʻoyatda muhim. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

КИФОЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

kifoya
нареч.
довольно, достаточно; ◆ senga shu ham ~ тебе и этого достаточно; ◆ bir qarash ~ достаточно взглянуть; ◆ ~ qilmoq быть достаточным; ◆ bu ~ qilmaydi этого недостаточно; ◆ hoʻkizga turtki, donoga ishora ~ посл. волу - пинок, мудрому - намёк (достаточно).