kimsan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kim-san
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 "Kim" soʻzining ikkinchi shaxsga qaratilgan soʻroq shakli. ◆ Podadan adashgan buzoqqa oʻxshab duch kelgan eshikka boshingni tiqaverasanmi? Kimsan oʻzing? Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 Nazarda tutilgan shaxsning darajasi (amali, unvoni, boyligi va sh. k.) yuqori-ligini taʼkidlash uchun ishlatiladi. [ ◆ Tan-tiboyvachchaning dadasi] Ziqnaning pir ur-gani edi.. Kimsan — terifurush falonchi boy! Lekin koʻrgan odam yamoqchimi, boʻzchimi deb oʻylar edi. Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ -Xo-tinlari ham, kimsan — oqsoqolning xoti-nimiz, deb kekkayishib, oʻzlariga xon, oʻzla-riga bek boʻlib, rosa zugʻumini oʻtkazishdi, — dedi Yusvali togʻa. P. Tursun, Oʻqituvchi.
3 Kimsan (erkaklar va xotin-qizlar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КИМСАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.