Kontent qismiga oʻtish

kimsasiz

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

kim-sa-siz

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1 Hech kimi yoʻq, yolgʻiz. [◆ Elmurod:\ Axir, bir kimsasiz yetimdan bugun shunday odam boʻlsam-u, bosh im koʻkka yetma-sinmi?!P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Odam zoti yoʻq, odamsiz; boʻm-boʻsh. ◆ Kimsasiz hovli. Kimsasiz dasht. n ◆ Mah-kam kimsasiz koridordan tez-tez yurib, oʻsha eshik qarshisiga bordi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Onaxon.. Naymanchaning koʻchala-riga yana bir tikilab qaradi: hammayoq bo-yagiday jimjit, kimsasiz edi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .


Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

КИМСАСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

Sifat

[tahrirlash]

kimsasiz

kimsasiz (koʻplik kimsasizlar)

Tillarda

[tahrirlash]

kimsasiz
1 одинокий, не имеющий никого; ◆ ~ qolmoq остаться без родных; осиротеть;
2 глухой, безлюдный; ◆ dengizning ~ qirgʻogʻi безлюдный берег моря.