kimsasiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kim-sa-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Hech kimi yoʻq, yolgʻiz. [◆ Elmurod:\ Axir, bir kimsasiz yetimdan bugun shunday odam boʻlsam-u, bosh im koʻkka yetma-sinmi?!P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Odam zoti yoʻq, odamsiz; boʻm-boʻsh. ◆ Kimsasiz hovli. Kimsasiz dasht. n ◆ Mah-kam kimsasiz koridordan tez-tez yurib, oʻsha eshik qarshisiga bordi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Onaxon.. Naymanchaning koʻchala-riga yana bir tikilab qaradi: hammayoq bo-yagiday jimjit, kimsasiz edi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КИМСАСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
kimsasiz
Ot[tahrirlash]
kimsasiz (koʻplik kimsasizlar)
Tillarda[tahrirlash]
Sifat