kinoya

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ki-no-ya

Etimologiyasi

arab. – belgi; shama, ishora; piching, kesatiq;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Masxaralash, kulish uchun asl maʼnosidan boshqa, majoziy maʼnoda aytilgan soʻz, gap; qochirim, istehzo, piching, kesatiq ifodasi. ◆ Xoʻsh, sizcha nima qilish kerak, oʻqimishli akam! — dedi kinoya bilan Yoʻlchi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Saodatxonning.. yuzidagi jiddiylik oʻrnini gʻalati, kinoyaga oʻxshagan tabassum egalladi. S. Zunnunova, „Yangi direktor.“ ◆ Norboyevamisiz? Mehnatdan qochib kelibsiz-da, singlim, — Uning koʻzoynak orqasidagi koʻzlari kinoya bilan qisildi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloqsol.“ ◆ Shodi Mudarrisovich.. iljayib turar, soʻzlarida hazil aralash kinoya ohangi bor edi. D. Nuriy, „Osmon ustuni.“

2. ad. Uslubiy vosita; badiiy asardagi inkor etish usullaridan biri boʻlib, biror shaxs yoki narsa ustidan kesatiq, qochiriq vositasida yashirin kulishdan iborat.

Antonimlari

КИНОЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kinoya
1 иносказание, аллегория; метафора; ◆ ~ bilan gapirmoq говорить иносказательно, фигурально;
2 ирония, сарказм; ◆ ~ qilmoq иронизировать; ◆ uning soʻzlarini men ~ deb tushundim в его словах мне почудилась ирония;
3 намёк; ◆ nozik ~ тонкий намёк.