koʻma
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻ-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. 1 Uyum, toʻplam. ◆ Qovun koʻma-si. m ◆ Ikki qum koʻmasi orasidan borayot-gan opishq otini toʻxtatib, undan tushdi. S. Ayniy, „Qullar“ .
2 ayn. pagʻa. ◆ Dala shiyponlaridan koʻta-rilayotgan tutun koʻmalari.. Oybek, „O“ . v. shabadalar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.