koʻnchilik
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻn-chi-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Koʻnchi kasbi, ishi. ◆ Koʻnchilik qilmoq.
2 tar. Teri pishirish korxonasi. ◆ Mirza ham hali Tavhidiy oʻqigan "Hikoyat"ning yozilish tarixini soʻzlab berdi. Maʼlum boʻli-shicha, u [Mirza Bahrom] yaqinda boyvachcha bi.shn unga qarashli koʻnchilikka borgan ekan. A. Qahhor, „Millatchilar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎНЧИЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
koʻnchilik
1 ремесло, занятие кожевника, профессия кожевника;
2 кожевенное ремесло; кожевенное производство;
3 ист. место, территория, где были расположены кустарные кожевенные предприятия, заведения.