koʻst
[tahrirlash]
koʻst I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻst
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
|f. — ozayish kamayish;
zarar, ziyon] ayn. kam 3, kam-koʻst. ◆ 300 soʻm pul yubordim, kamu koʻstingga ishlat. "Mushtum" . ◆ Dehqon yoki bogʻbon bozorga olib kelgan molini koʻtarasiga naridan-beri sotadi-yu, kam-koʻstini xarid qilib, tirikchiligiga shoshiladi. K. Yashin, „Hamza“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
koʻst II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻst
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kam. qoʻll. Biror narsaning ortiqcha, oshiqcha qismi. ◆ Koʻstini qirqib tashlamoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎСТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.