korson

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

kor-son

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. - yogʻoch yoki sopol

xampa; quti| 1 Yogʻochdan ishlangan katta to-voq. ◆ Bir katta qaragʻay ogʻochning tagini oʻydirib olgan katta korsoni bor edi, ki-chikroq hovuzday edi. "Oysuluv" . ◆ Korsonda qimiz keldi. Bek bir-ikki zarangni ichgan-dan keyin yaslanib, koʻkka qarab yotib oldi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Dasturxon us-tiga bir korson shirqovoq qoʻyilgan. S. Ayniy, „Doxunda“ .

2 Ayrim musiqa asboblarining tovush-ni kuchaytiradigan kovak qismi, qorni. ◆ Dastang zardolidan, korsoning archa, Bor-dir ohanglaring yoqimtoy ancha, Kuylasang, qoʻlingga mahliyo barcha, Suhbatning mashʼa-li boʻlgan, doʻmbiram. Yodgor baxshi .

3 shv. Egarning orqa qismi. ◆ Ot b&shga tashlay berdi chol Soqi, Korsoni kumush, qoshi oltin egarni. "Xushkeldi" . ◆ Oʻrtoq direktor egarda, men egar korsonini ushlab oʻtiribman. Sh. Xolmirzayev, „Yoʻllar, yoʻldoshlar“ .

4 Ot tuyogʻining gardish qismi. ◆ Yigirma uch kecha-kunduz yugurib, Korsonidan ivib tushdi tuyogʻi. "Malikai ayyor" .

Antonimlari

КОРСОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

korson
1 большая деревянная чаша или блюдо;
2 муз. резонатор (некоторых струнных музыкальных инструментов); ◆ doʻmbira ~i резонатор домбры;
3 обл. задняя часть седла (сиденье); ◆ tilla qoshli, ~i kumush egar фольк. седло с золотой передней лукой и серебряным сиденьем.