koski
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kos-ki
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kam qoʻll. Yaramas, buzgʻunchi, buzuq kabi haqorat maʼnosida qoʻllanadi. ◆ Ammo muomalasi dagʻal, ogʻzi koski boʻlib, odamlarni oyoq uchida koʻrsatadi. H. Nazir, „Koʻkterak shabadasi“ . ◆ Takabbur, baxil bir loʻttiboz. Koski bir nobakor u valatI. Toʻla . ◆ Haftalab joy oʻzgartirib yurgan Xayrullo mahalla koskilarining igʻvolariga yoʻliqdi. Mushtum .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КОСКИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.