koʻza
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻ-za
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Suv solish, tashish uchun ishlatiladigan qorni keng, boʻgʻzi ingichka, bir tomonida dastasi bor idish. ◆ Suv keltirgan xor-zoru koʻza sindirgan aziz. Maqol . m ◆ So-pol koʻza bir zumda sinib, suvlari yerga sing-di, mis koʻza esa terlagan qoʻldan chiqib ket-di-yu, toshdan toshga urilib, pastga yuma-ladi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Harkuni erta bilan ikki mesh suvni "Chashmai Hizr"-dan olib kelib, birini Meʼmor xonadonida-gi, ikkinchisini oʻz kulbasidagi mis koʻzalar-ga toʻldiradi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎЗА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.