kuchuk
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ku-chuk
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. L? jS, — kichkina; mayda; kichik yoshli
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Itning bolasi; yetilmagan yosh it. ◆ Kim, kuchuk birlan xoʻtikka qancha qil-sang tarbiyat, It boʻlur, eshak boʻlur, boʻlmas-lar aslo odami! Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy.
2 s. t. Umuman it. ◆ Nuri.. ayvonga yaqin-lashgach, tuproqqa qorishib yotgan katta, paxmoq kuchuk zanjirini shaldiratib, oʻrni-dan turdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
3 Itga nisbatli haqoratni bildiradi. Hovli supuruvchi bola suv sepmay changitib yuborgani uchun, "◆ Ablah, kuchuk!" deb qoʻydi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ ..Madrayim-xonning izidan kuchuklar koʻp. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КУЧУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.