kuchuk
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ku-chuk
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]\f. L? jS, — kichkina; mayda; kichik yoshli
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Itning bolasi; yetilmagan yosh it. ◆ Kim, kuchuk birlan xoʻtikka qancha qil-sang tarbiyat, It boʻlur, eshak boʻlur, boʻlmas-lar aslo odami! Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy.
2 s. t. Umuman it. ◆ Nuri.. ayvonga yaqin-lashgach, tuproqqa qorishib yotgan katta, paxmoq kuchuk zanjirini shaldiratib, oʻrni-dan turdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
3 Itga nisbatli haqoratni bildiradi. Hovli supuruvchi bola suv sepmay changitib yuborgani uchun, "◆ Ablah, kuchuk!" deb qoʻydi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ ..Madrayim-xonning izidan kuchuklar koʻp. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КУЧУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.