kurashchi
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ku-rash-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Kuchi va epchilligini namoyish qilish maqsadida kurash bilan shu-gʻullanadigan, kurash tushadigan shaxs, sportchi. ◆ Ikkovi, goʻyo usta kurashchilarday, bellarini egib, boʻyinlarini bir-birining yelkasiga qoʻyganlari holda, ayiqday tebra-nishib, davrani aylandilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Oʻz maqsadi, gʻoyasi yoʻlida faol hara-kat qiladigan, bunga monelik qiluvchi gʻovlarni yengish uchun olishuvga, hatto dush-manga qarshi jang qilishga ham tayyor boʻlgan shaxs. ◆ Ahmad Sobirni isyonkor, hayot-dagi bir xillikka, rangpar va turgʻun muvo-zanatga qarshi kurashchi sifatida tasav-vur qilgandi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ "Hamyoni zoʻrlar"ning hokimiyatini parcha-lashga bel bogʻlagan kurashchilarga tabiiy bir ichki intilish bilan yaqinlashdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КУРАШЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.