kurtak
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kur-tak
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻsimlikning tana va nov-dalarida boʻrtib paydo boʻladigan, rivoj-lanib, barg, gul, shox kabi qismlarga ay-lanadigan aʼzosi, boshlangʻich aʼzosi. Barg kurtagi. Gul kurtagi. Poya kurtagi. Novda kurtagi, n ◆ Erta bahor, daraxtlar endi kurtak chiqara boshlagan payt. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Shudringda yuvingan akatsiya shoxlari koʻk-qizgʻish tusga kirib, kurtak tugishga tayyorlana boshlagan, gul ekish uchun yumsha-tilgan tekis tuproq uzoqdan baxmalga oʻxshab koʻrinadi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .
2 koʻchma Biror narsaning oʻsib, rivoj-lanadigan dastlabki namunasi, rivojla-nishidan darak beruvchi nishonasi. ◆ Yangilik kurtaklari. Kelajakning kurtaklari. n ◆ Rustamdan koʻzini uzmas, chehrasi borgan sari ochilib, sevgi kurtaklari gʻunchaga, gʻuncha esa gulga aylanib borayotgandek tuyulardi. V. Gʻofurov, „Vafodor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КУРТАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.