laqab

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

la-qab

Etimologiyasi

arab. – ikkinchi nom; laqab; taxallus;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Biror xususiyatiga koʻra, kishiga hazil qilib yoki masxaralab berilgan qoʻshimcha nom; shuningdek, maʼlum maqsadda oʻzgartirib olingan nom. ◆ Unga "Mitti laqabini qaysi hazilvon qoʻygan boʻlsayam, topib qoʻyibdi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar.“ ◆ Qismda yosh jihatdan hammadan kichik, boʻyi hammadan past boʻlgani uchun "duvarak" deb laqab qoʻyilgan.. A. Qahhor, „Oltin yulduz.“ ◆ Men amir odamlari qoʻlidan qochib, yigirma besh yildan beri oʻz joyimni oʻzgartirib, "xatirchilik" laqabi bilan yurmoqda edim.. S. Ayniy, „Qullar.“

2. esk. ayn. taxallus. - ◆ Muhammad Aminxoʻjani endi xalq Muqimiy deb taniy boshladi. Seni ham xalqqa bir laqab bilan tanitishni istayman! Sening laqabing Mavlaviy boʻlsin! — dedi ustoz. S. Abdulla, „Mavlono Muqimiy.“

3. esk. ayn. familiya.

4. Hayvonlarga qoʻyilgan nom. ◆ Chalma va Medunka laqabi boʻlgan ikkita gʻunajinning suti tekshirib borildi. N. Mavlonov, „Qoramolchilik.“

Antonimlari

ЛАҚАБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

laqab (koʻplik laqablar)

Tillar

• Turkcha: lâkap

Ruscha _ru

laqab
1 прозвище, прозвание; ◆ ~ qoʻymoq прозывать, давать прозвище;
2 уст. псевдоним;
3 уст. фамилия.