laqab
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
la-qab
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. لَقَب — ikkinchi nom; laqab; taxallus
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror xususiyatiga koʻra, kishi-ga hazil qilib yoki masxaralab berilgan qoʻshimcha nom; shuningdek, maʼlum maqsad-da oʻzgartirib olingan nom. Unga “Mitti”. ◆ laqabini qaysi hazilvon qoʻygan boʻlsayam, topib qoʻyibdi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoq-lar“ . Qismda yosh jihatdan hammadan kichik, boʻyi hammadan past boʻlgani uchun “duvarak” ◆ deb laqab qoʻyilgan.. A. Qahhor, „Oltin yul-duz“ . Men amir odamlari qoʻlidan qochib, yi-girma besh yildan beri oʻz joyimni oʻzgarti-rib, ◆ “xatirchilik ” laqabi bilan yurmoqda edim.. S. Ayniy, „Qullar“ .
2 esk. ayn. taxallus. - ◆ Muhammad Aminxoʻ-jani endi xalq Muqimiy deb taniy boshla-di. Seni ham xalqqa bir laqab bilan tani-tishni istayman! Sening laqabing Mavla-viy boʻlsin!— dediustoz. S. Abdulla, „Mavlo-no Muqimiy“ .
3 xk. ayn. familiya.
4 Hayvonlarga qoʻyilgan nom. ◆ Chalma va Medunka laqabi boʻlgan ikkita gʻunajinning suti tekshirib borildi. N. Mavlonov, „Qo-ramolchilik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЛАҚАБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
laqab (koʻplik laqablar)
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: lâkap