lashkar
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
lash-kar
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
fors. – qoʻshin, armiya;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. harb. Davlatning qurolli kuchlari majmui yoki uning bir qismi; qoʻshin, armiya. ◆ Butun lashkar va sipohilar isyon tugʻini koʻtarib, huzuringizga keldi. M. Osim, „Ibn Sino qissasi.“
- Lashkar tortmoq Qoʻshin bilan hujumga bormoq. ◆ U Ahmadnagar ustiga lashkar tortib boradi.. S. Karomatov, „Oltin qum.“
- Xalq lashkari Xalqdan koʻngilli suratda tuzilgan yordamchi qoʻshin. ◆ Morozov rotasi xalq lashkarlari kovlab qoʻygan okoplarga ikki "vzvod"ni joylab, qolgan vzvod bilan tankka qarshi mudofaa choralarini koʻra boshladi. I. Rahim, „Chin muhabbat.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЛАШКАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.