Kontent qismiga oʻtish

maʼdan

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

maʼ-dan

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

\a. — kon, yer osti boy-

liklari; metall] esk. 1 ayn. mineral I, II. ◆ Nodir maʼdanlar. yaya ◆ Sut maʼdan moddalarga ham boy masallsh boʻlib, tarkibida kaliy, fosfat va boshqalar bor. K. Mahmudov, „Oʻzbek tansiq taomlari“ .

2 ayn. metall. ◆ Jilo berar maʼdanga zoʻr usta tokar.. Gʻayratiy .

3 ayn. ruda. ◆ Bir olim togʻqazib, maʼdanlar izlar, Biri tilsim ochib, yerdan topar kon. S. Abdulla .


Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

МАЪДАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

maʼdan
уст.
1 металл;
2 минерал; ископаемые; руда; ◆ ~ erituvchi pech доменная печь; ◆ ~ oʻchogʻi рудник, копь (копи);
3 рудник.