maʼdan
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]maʼ-dan
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]\a. — kon, yer osti boy-
liklari; metall] esk. 1 ayn. mineral I, II. ◆ Nodir maʼdanlar. yaya ◆ Sut maʼdan moddalarga ham boy masallsh boʻlib, tarkibida kaliy, fosfat va boshqalar bor. K. Mahmudov, „Oʻzbek tansiq taomlari“ .
2 ayn. metall. ◆ Jilo berar maʼdanga zoʻr usta tokar.. Gʻayratiy .
3 ayn. ruda. ◆ Bir olim togʻqazib, maʼdanlar izlar, Biri tilsim ochib, yerdan topar kon. S. Abdulla .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МАЪДАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.