maʼsum

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

maʼ-sum

Etimologiyasi

arabcha — saqlangan, daxlsiz; gunohsiz, pok

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 kt. Begunoh, pok, toza. ◆ — Taqsir, siz mening maktabimni buzmadingiz, bu yerga odam boʻlarmikanman, ilm olarmikanman, deb insoniy niyat bilan kelgan maʼsumlarning koʻnglini buzdingiz, — dedi Gʻulomjon. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“

2 Nomusli, iffatli. ◆ Oʻsha kechada shunday pok va maʼsum koʻringan bu qiz bunchalik behayo boʻlib chiqishini, uning eng aziz tuygʻularini shunchalik haqorat qilishini oʻylaganmidi? O. Yoqubov, „Tilla uzuk“ .

3 Maʼsum (erkaklar ismi).

Antonimlari

МАЪСУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

maʼsum
книжн.
1 безвинный, безгрешный; ◆ ~ bola безгрешный, невинный ребёнок; ◆ ~ qurbon невинная жертва;
2 целомудренный;
3 Максум (имя собств. мужское).