maddoh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mad-doh

Etimologiyasi

arab. – madq qiluvchi; xudoga hamdu sano aytuvchi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 ayn. din. Bozor va koʻcha-koʻylarda odam toʻplab, diniy mazmunda vaʼz, pand-nasihat aytib tirikchilik qiluvchi shaxs. ◆ ..maddoh, odamlar oralab.. vaʼz aytib yuribdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“

2 koʻchma salb. Biron-bir narsani yoki odamni haddan tashqari ulugʻlash (shaxsga sigʻinish va sh. k.) Maqtovchi; madh qiluvchi; xushomadgoʻylik; ◆ Sovuqurush maddohlari. ◆ Dushman firibin koʻp yema va maddoh xushomadin chindema. Navoiy.

Antonimlari

МАДДОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

maddoh (koʻplik maddohlar)

OʻTIL

Ruscha _ru

maddoh
1 рел. маддах (уличный рассказчик житий святых; профессиональный рассказчик священных историй);
2 перен. презр. апологет, панегирист, восхвалитель; ◆ oʻng sotsialistlar kapitalizm ~laridir правые социалисты являются апологетами капитализма; ◆ Dushman firibin yema va ~ xushomadin chin dema (Навоий) Не поддавайся вражескому обману и лесть восхвалителя не принимай за правду.