mahkam
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mah-kam
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. * — mustahkam, mukam-
mal; aniq, ishonchli] 1 Buzilish, oʻzgarish kabilarga chidamlilik darajasi yuqori: puxta, mustahkam. ◆ Mahkam imorat. Eshikni mahkam berkitmoq. n ◆ Gʻazal toʻlaligicha oʻz qalbiga koʻchib, xotirasida mahkam oʻrnashib qolganidan, oʻzida yoʻq sevinib, ogʻzining ta-nobi qochdi. K. Yashin, «Hamza» .
2 koʻchma Turgʻun, oʻzgarmas, sabotli. Mah-kam iroda. n ◆ Gʻulomjon fikrida, qarorida mahkam edi. M. Ismoiliy, «Fargʻona t» . o.
3 Zoʻr kuch bilan, qattiq. ◆ Koʻlni mahkam qismoq. Mahkam ushlamoq. yat Yugurib borib, mahkam quchoqlab oldi. Oʻ. Hoshimov, «Qalbing-ga quloq sol» .
4 Mahkam (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАҲКАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
mahkam
1 крепкий, прочный, твёрдый; // крепко, прочно, твёрдо; ◆ ~ devor крепкая (прочная) стена; ◆ qoʻlni ~ siqmoq крепко пожать руку; ◆ ~ iroda твёрдая воля; ◆ ~ boʻl будь твёрд; ◆ esda ~ tutmoq твёрдо помнить; ◆ Gʻulomjon fikrida, qarorida ~ edi (М. Исмоилий, «Фарѓона т. о.») Гулямджан прочно утвердился в своём решении;
2 плотный; // плотно; ◆ eshikni ~ yopmoq плотно закрыть дверь;
3 Махкам (имя собств. мужское).