mahkam

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mah-kam

Etimologiyasi

arab. – mustahkam, mukammal; aniq, ishonchli;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Buzilish, oʻzgarish kabilarga chidamlilik darajasi yuqori: puxta, mustahkam. ◆ Mahkam imorat. Eshikni mahkam berkitmoq. ◆ Gʻazal toʻlaligicha oʻz qalbiga koʻchib, xotirasida mahkam oʻrnashib qolganidan, oʻzida yoʻq sevinib, ogʻzining tanobi qochdi. K. Yashin, „Hamza.“

2. koʻchma Turgʻun, oʻzgarmas, sabotli. ◆ Mahkam iroda. ◆ Gʻulomjon fikrida, qarorida mahkam edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“

3. Zoʻr kuch bilan, qattiq. ◆ Koʻlni mahkam qismoq. Mahkam ushlamoq. ◆  Yugurib borib, mahkam quchoqlab oldi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol.“

4. Mahkam (erkaklar ismi).

Antonimlari

МАҲКАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mahkam
1 крепкий, прочный, твёрдый; // крепко, прочно, твёрдо; ◆ ~ devor крепкая (прочная) стена; ◆ qoʻlni ~ siqmoq крепко пожать руку; ◆ ~ iroda твёрдая воля; ◆ ~ boʻl будь твёрд; ◆ esda ~ tutmoq твёрдо помнить; ◆ Gʻulomjon fikrida, qarorida ~ edi (М. Исмоилий, «Фарѓона т. о.») Гулямджан прочно утвердился в своём решении;
2 плотный; // плотно; ◆ eshikni ~ yopmoq плотно закрыть дверь;
3 Махкам (имя собств. мужское).